ولايت در غدير
29- پيامبر و ولايت على(ع)
عن ابى سعيد قال: لما کان يوم غدير خم امر رسول الله(ص) مناديا فنادى: الصلوة جامعة، فاخذ بيد على(ع) و قال: اللهم من کنت مولاه فعلى مولاه،اللهم وال من والاه، و عاد من عاداه. بحارالانوار 37: 112، ح 4.
ابو سعيد گويد: در روز غدير خم رسول خدا(ص) دستور داد: منادى ندا دهد که: براى نماز جمع شويد. بعد دست على(ع) را گرفت و بلند کرد و فرمود: خدايا کسى که من مولاى اويم پس على هم مولاى اوست، خدايا دوست بدار کسى را که على را دوست بدارد و دشمن بدار کسى را که با على دشمنى کند.

30- زندگى پيامبرگونه
قال رسول الله(ص): من يريد ان يحيى حياتى، و يموت مماتى،ويسکن جنة الخلد التى وعدنى ربى‏فليتول على ابن ابى طالب،(ع)فانه لن يخرجکم من هدى،ولن يدخلکم فى ضلالة. الغدير 10: 278.

رسول خدا(ص) فرمود: کسى که مى‏خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه‏اى که پروردگارم به من وعده کرده، ساکن شود، ولايت على بن ابى طالب(ع) را انتخاب کند، زيرا او هرگز شما را از راه هدايت بيرون نبرده، به گمراهى نمى‏کشاند.

31- پيامبر و امامت على(ع)
عن جابر بن عبد الله الانصارى قال: سمعت‏رسول الله(ص) يقول لعلى بن ابى طالب(ع): يا على! انت اخى و وصيى و وارثى‏وخليفتى على‏امتى فى‏حيوتى و بعد وفاتى‏محبک محبى و مبغضک مبغضى‏و عدوک عدوى. امالى صدوق: 124، ح 5.

جابربن عبد الله انصارى مى‏گويد: از رسول خدا(ص) شنيدم که به على بن ابى‏طالب(ع) فرمود: اى على، تو برادر و وصى و وارث و جانشين من در ميان امت من در زمان حيات و بعد از مرگ منى. دوستدار تو دوستدار من و دشمن و کينه‏توز تو دشمن من است.

32- پايه‏هاى اسلام
عن ابى جعفر(ع) قال: بنى الاسلام على خمس: الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولاية‏و لم يناد بشى‏ء ما نودى بالولاية يوم الغدير.
کافى 2، 21، ح 8.
امام باقر(ع) فرمود: اسلام بر پنج پايه استوار شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولايت و به هيچ چيز به اندازه آنچه در روز غدير به ولايت تاکيد شده، ندا نشده است.

33- ولايت جاودانه
عن ابى الحسن(ع) قال: ولاية على(ع) مکتوبة فى صحف جميع الانبياء ولن يبعث‏الله رسولا الا بنبوة محمد ووصية على(ع). سفينة البحار 2: 691.
امام کاظم(ع) فرمود: ولايت على(ع) در کتابهاى همه پيامبران ثبت‏شده است و هيچ پيامبرى مبعوث نشد، مگر با ميثاق نبوت محمد(ص) و امامت على(ع).

34- ولايت و توحيد
قال رسول الله(ص): ولاية على بن ابى طالب ولاية الله‏و حبه عبادة الله و اتباعه فريضة الله‏و اولياؤه اولياء الله و اعداؤه اعداء الله‏و حربه حرب الله و سلمه سلم الله عز و جل. امالى صدوق: 32.
رسول خدا(ص) فرمود: ولايت على بن ابيطالب(ع) ولايت‏خداست، دوست داشتن او عبادت خداست، پيروى کردن او واجب الهى است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدايند، جنگ با او، جنگ با خدا و صلح با او، صلح با خداى متعال است.

35- روز ناله نوميدى شيطان
عن جعفر، عن ابيه(ص) قال: ان ابليس عدوالله رن اربع رنات: يوم لعن، و يوم اهبط الى الارض،و يوم بعث النبى(ص) و يوم الغدير.

قرب الاسناد: 10.
امام باقر(ع) از پدر بزرگوارش امام صادق(ع) نقل کرد که فرمود: شيطان دشمن خدا چهار بار ناله کرد: روزى که مورد لعن خدا واقع شد و روزى که به زمين هبوط کرد و روزى که پيامبر اکرم(ص) مبعوث شد و روز عيد غدير.

36- ولايت علوى دژ توحيد
عن النبى(ص): يقول الله تبارک و تعالى: ولاية على بن ابى طالب حصنى،فمن دخل حصنى امن من نارى. جامع الاخبار: 52، ح 7.

پيامبر اکرم(ص) فرمود: خداوند مى‏فرمايد: ولايت على بن ابيطالب دژ محکم من است، پس هر کس داخل قلعه من گردد، از آتش دوزخم محفوظ خواهد بود.

37- جانشين پيامبر
قال رسول الله(ص): يا على انا مدينة العلم و انت بابها و لن تؤتى المدينة الا من قبل الباب… انت امام امتى و خليفتى عليها بعدى، سعد من اطاعک و شقى من عصاک، و ربح من تولاک و خسر من عاداک. جامع الاخبار: 52، ح 9.

رسول خدا(ص) فرمود: اى على من شهر علمم و تو درب آن هستى، به شهر جز از راه درب آن وارد نشوند. … تو پيشواى امت من و جانشين من در اين شهرى، کسى که اطاعت تو کند سعادتمند است، و کسى که تو را نافرمانى کند، بدبخت است، و دوستدار تو سود برده و دشمن تو زيان کرده است.

38- اسلام در سايه ولايت
قال الصادق(ع): اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولاية،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتيها. کافى: 2، ص 18.
امام صادق(ع) فرمود: سنگهاى زيربناى اسلام سه چيز است: نماز، زکات و ولايت که هيچ يک از آنهابدون ديگرى درست نمى‏شود.

39- ده هزار شاهد
قال ابو عبد الله(ع): العجب يا حفص لما لقى على بن ابى‏طالب!! انه کان له عشرة الاف شاهد لم يقدر على اخذ حقه و الرجل ياخذ حقه بشاهدين. بحار الانوار: 37، 140.
امام صادق(ع) فرمود: اى حفص! شگفتا از آنچه على بن ابى طالب(ع) با آن مواجه شد! او با ده هزار شاهد و گواه (در روز غدير) نتوانست‏حق خود را بگيرد، در حالى که شخص با دو شاهد حق خود را مى‏گيرد.

40- على(ع)، مفسر قرآن
عن النبى(ص) فى احتجاجه يوم الغدير: على تفسير کتاب الله، و الداعى اليه، الا و ان الحلال و الحرام اکثر من ان احصيهما و اعرفهما، فآمر بالحلال و انهى عن الحرام فى مقام واحد، فامرت ان آخذ البيعة عليکم و الصفقة منکم، بقبول ما جئت به عن الله عز و جل فى على امير المؤمنين و الائمة من بعده، معاشر الناس تدبروا و افهموا آياته، و انظروا فى محکماته و لا تتبعوا متشابهه، فو الله لن يبين لکم زواجره، و لا يوضع لکم عن تفسيره الا الذى انا آخذ بيده. وسايل الشيعه: 18، 142، ح 43.

پيامبر اکرم (ص) روز عيد غدير فرمود: على(ع) تفسير کتاب خدا، و دعوت کننده به سوى خداست، آگاه باشيد که حلال و حرام بيش از آنست که من معرفى و به آنها امر و نهى کنم و بشمارم. پس دستور داشتم که از شما عهد و پيمان بگيرم که آنچه را در مورد على اميرمؤمنان، و پيشوايان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذيريد.
اى مردم! انديشه کنيد و آيات الهى را بفهميد، در محکمات آن دقت کنيد و متشابهات آن را دنبال نکنيد. به خدا قسم هرگز کسى نداهاى قرآن را نمى‏تواند بيان کند و تفسير آن را روشن کند، جز آن کسى که من دست او را گرفته‏ام (و او را معرفى کردم).