فضائل اميرالمؤمنين (علیه السلام)

على امام مبين و امام متقين است. (3)

على به سوى حق هدايت مىیكند و به آن عمل می‏نمايد، و باطل را از بين می‏برد و از آن نهى می‏كند، و در راه خدا سرزنش ملامت كننده‏اى او را مانع نمیشود. (3)

على اول كسى است كه به خدا ايمان آورد. (3)

على را بر همه تفضيل دهيد كه او بعد از من، از هر مرد و زنى بالاتر است. (3)

على «جَنْب» خداست كه در قرآن مى‏فرمايد: «يا حَسْرَتا عَلى ما فَرَّطْتُ في جَنْبِ اللَّهِ56/زمر». (3)

اين على است كه از همه‏ى شما بيشتر مرا يارى كرده، و از همه‏ى شما به من سزاوارتر است، و از همه‏ى شما به من نزديك‏تر و نزد من از همه‏ى شما عزيزتر است. من و خدا از او راضى هستيم. (5)

هيچ آيه‏اى درباره‏ى رضاى خداوند نازل نشده مگر در مورد على. (5)

خداوند مؤمنين را در قرآن مورد خطاب قرار نداده مگر اينكه اول مخاطب آن على بوده است. (5)

خداوند در سوره‏ى «هل أتى» گواهىِ بهشت را جز براى على نداده است. (5)

سوره‏ى «هل أتى» درباره‏ى غير على و در مدح غير او نازل نشده است. (5)

على يارى دهنده‏ى دينِ خدا و دفاع كننده از رسول خدا است. (5)

على است تقى و نقى و هادى و مهدى. (5)

على است محل وعده‏هاى الهى. (6)

على بشارت دهنده است. على هدايت كننده است. (7)

على است آن كس كه خداوند او را از من خلق كرده و من از اويم. (10)

فضائل على بن ابى‏طالب نزد خداوند است، و خداوند آنها را در قرآن نازل كردهو بيش از آن است كه من در مجلس واحد همه‏ى آنها را بشمارم. پس هر كس از فضائل او به شما خبر داد- كه معرفت آن را هم داشت- از او بپذيريد. (11)