مسخره کردن در اسلام
مسخره کردن نیز یکی از گناهان کبیره است و جزء حق الناس محسوب می شود ، زیرا مسخره کننده ، مستقیما” فرد دیگری را که محترماست و باید حقوق وی رعایت میشده

 را مورد تمسخر قرار داده است و ابتدا به حقی از جانب خداوند متعال مربوط نمی گردد.در نتیجه کسب رضایت و جلب حلالّیت وی لازم است. امام صادق علیه السّلام میفرمایند :هیچ انسانی رو در رو به مؤمنی طعن نزندو او را مسخره نکند ، جز اینکه به بدترین مرگ ها هلاک شود و پس از مرگ درخواست بازگشت به خیر کند ، یعنی تمنّا کند او را  به دنیا بازگرداند. تا جبران  ملافات نماید . 

رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند،

دوزخیان با همه ی شکنجه و عذابی که دارند،از آزار چهار طایفه در رنجند و عذاب می برند . اینان را از حمیم جهنّم می چشانند و فریادشان به واویلا و واثبورا بلند است …. یکی از آن چهار طایفه چرک و خون از دهانش جاری است .جهنمیان می پرسند که این دور  از رحمت، حال و وضعش چیست؟وچه کرده که به این عذاب دچار شده که ما با همه ی گرفتاریهای خود از آن در زحمتیم ؟

 گویند :این دور از رحمت ، کارش مسخرگی و ادای این و آن در آوردن بود و می نگریست هر کلام زشتی که می دیدید ، ادای آن را  در می آورد .