در هیاهوی این شهر آلوده هوا!
که نه دستت بـه مشهد می رسد
نـه بـه کربلا، نـه بـه نجف
و نـه حتی بـه قم!
دنج ترین جا…
برای پر کردن خلأ قلبت
همین جاست…
جایی کنار شهدا
آن هم از نوع گمنام!
اینجا بی اختیار خم میشود پاها
اشک میریزد چشم ها
حاجت میخواند لب ها

“شهداے گمنام”