سخنان بزرگان دین در مورد سفر

* با كسى كه در تو فضیلتى نسبت به خود نمى‌بیند و همچنین تو نیز در او فضیلتى نسبت به خود نمى‌بینى، هرگز در سفر همراهى نكن ( حضرت علی (ع)).

* هرگاه معاشرت مى‌كنى با مثل خودت معاشرت كن و مبادا با كسى معاشرت كنى كه عهده‌دار مخارج تو باشد، زیرا این كار باعث ذلت مؤمن است ( امام باقر(ع)).

* حق مسافر آنست كه اگر مریض شد برادران همسفرش تا سه روز برایش توقف كنند ( امام باقر (ع)).

* شخص مسافر براى خانواده‌اش از دو ركعت نمازى كه وقت رفتن به سفر به جا آورد و بگوید: “خداوندا خود و خانواده و مال و اولاد و دنیا و آخرت و امانت و پایان كارم را نزد تو به ودیعت مى‌گذارم"، چیز بهترى به جا نمى‌گذارد، و این سخن را كسى نمى‌گوید مگر آن كه خداوند آنچه را كه خواسته است به او مرحمت مى‌كند (رسول اكرم (ص)).

* رسول خدا صلى اللّه علیه و آله همیشه روز پنجشنبه مسافرت مى‌كرد و مى‌فرمود: «خدا و پیامبر و فرشتگان الهى روز پنجشنبه را دوست مى‌دارند. » ( امام باقر (ع))

مسافرت كنید تا تندرست بمانید و روزی كسب نمایید. (پیامبر اكرم (ص))

* هرگاه راه را گم كردى فریاد بزن: “یا صالح"! یا صدا بزن: “یا ابا صالح! لطف خدا بر تو باد! مرا راهنمایى كن. “( امام صادق (ع))

* مسافرت خود را با صدقه دادن آغازكن و هرگاه خواستی بیرون برو، زیرا (با صدقه دادن) سلامت سفرت را می خری. (امام صادق (ع))

* نخست همسفر انتخاب كن، بعد قدم در راه گذار. (پیامبر اكرم (ص))

* پیش از مسافرت، از همسفر جویا شو و پیش از خرید خانه، ببین همسایه ات كیست. (حضرت علی (ع))

* هرگاه یكی از شما به سفر رفت، در بازگشت حتی اگر شده یك قطعه سنگ برای خانواده اش هدیه و تحفه بیاورد. (پیامبر اكرم (ص))

* مردانگی در سفر عبارت است از: بخشیدن از ره توشه خود به همراهان، سازگاری با همسفران و بسیار به یاد خدای عزوجل بودن در هر فراز و نشیب و هر فرود آمدن و برخاستن و نشستنی. (حضرت علی (ع))

* مردانگی در سفر عبارت است از بخشیدن از زاد و توشه خود به همراهان و خوش اخلاقی و شوخی كردن، به شرط آن كه معصیت خدا نباشد. (پیامبر اكرم (ص))

* انسان نباید به سفری رود كه می ترسد در آن به دین و نمازش لطمه ای وارد آید. (حضرت علی (ع))

* امام صادق (ع) هرگاه پا در ركاب مى‌نهاد، مى‌گفت: “سبحان الذى سخر لنا هذا و ما كنا له مقرنین” و هفت مرتبه “سبحان الله” و هفت مرتبه “الحمدلله” و هفت مرتبه “لا اله الا اللّه” مى‌گفت.

* مبادا در وسط راه و میان دشت استراحت كنید زیرا آن جاها محل آمد و رفت درندگان و لانه مارهاست. (پیامبر اكرم (ص))

* پیامبر خدا (ص): مسافرت كنید  تا تندرست مانید و جهاد كنید تا غنیمت به دست آورید.

*  امـام صـادق (ع) در پـاسـخ بـه سـؤال شـهـاب بـن عـبـدر بـه از بـخشش به برادران در هنگام مـسـافرت فرمود: اى شهاب، این كار را مكن، زیرا اگر تو گشاده دستى كنى و آنها نیز (از روى نـاچـارى) گـشـاده دسـتى كنند، به آنان احجاف كرده باشى و اگر خوددارى كنند، آنان را خوار و خجلت زده كرده باشى پس با افراد هم سطح خودت همسفر شو.

*  پیامبر خدا (ص): هرگاه سه نفر همسفر شدند، از میان خود یك نفر را به سالارى انتخاب كنند.

* هر گاه سه نفر همسفر شدید، باید یكى از شما امام (جماعت) شما شود آن كه قرائتش بهتر باشد، به امامت سزاوارتر است.

منبع:tebyan.net