درد دل

به روي دل، غم و داغ تورا گذاشته ام
به روي شانه ي خود كربلا گذاشته ام

براي آنكه مرا غُصه ي تو پير كند
به روي كُلِّ جوانيم پا گذاشته ام

براي آنكه بگويم هنوز فكر توام
ببين كه پيرهنت را كجا گذاشته ام
 
شكسته تر شده اين دل،دل بدون حسين
شكسته تر شده هرچه دوا گذاشته ام

اگر بناست ببيني مرا بيا گودال
گه خويش را لب گودال جا گذاشته ام

هنوز خون گلوي تو رنگ موي من است
گمان مبر كه به مويم حنا گذاشته ام

نشد اگرچه تنت را كفن كنم اما
هنوز هم كفنت را سوا گذاشته ام

علي اكبر لطيفيان