​امام على عليه السلام ـ در وصيت به فرزند خود امام حسن عليه السلام ـ فرمود:
 تو چه توقّعى دارى از اين مردمى كه اگر عالم باشى به تو ايراد مى گيرند

 و اگر جاهل باشى راهنمايى ات نمى كنند

 اگر در طلب علم برآيى، مى گويند خود را به زحمت و زياده روى وا داشته است

و اگر از طلب علم دست بكشى مى گويند ناتوان و كودن است.

اگر در عبادت پروردگارت تأكيد و استوارى به خرج دهى، مى گويند خود نما و رياكار است

 و اگر سكوت اختيار كنى، مى گويند از سخن گفتن عاجز است

و اگر سخن بگويى، مى گويند پر گوست.

 اگر انفاق كنى، مى گويند اسرافكار است

و اگر صرفه جويى كنى، مى گويند خسيس است.

اگر به آنچه آنها دارند نيازمند شوى، از تو مى بُرند و به بد گويى ات مى پردازند 

و اگر به آنان اعتنايى نكنى، تكفيرت مى كنند؟!
????