احادیثی درباره ی نعمت های خداوند
احادیثی درباره ی نعمت های خداوند
غررالحكم، ح5836
حدیث (2) امام على عليه السلام :
حِراسَةُ النِّعَمِ فى صِلَةِ الرَّحِمِ؛
حفظ نعمتها در صله رحم است.
غررالحكم، ح4929
حدیث (3) امام صادق عليهالسلام :
اَلبَنونَ نَعيمٌ وَ البَناتُ حَسَناتٌ وَ اللّهُ يَسألُ عَنِ النَّعيمِ، وَ يُثيبُ عَلَى الحَسَناتِ؛
پسران، نعمتاند و دختران خوبى. خداوند ، از نعمتها سؤال مىكند و به خوبىها پاداش مىدهد .
كافى، ج6، ص7، ح12
حدیث (4) امام حسن عليهالسلام:
لَو اَنَّ النّاسَ سَمِعوا قَولَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ رَسولِهِ لاََعطَتهُمُ السَّماءُ قَطرَها وَ الرضُ بَرَكَـتَها وَ لَمَا اختَلَفَ فى هذِهِ المَّةِ سَيفانِ وَ لاََكَلوها خَضراءَ خَضِرَةً اِلى يَومِ القيامَةِ؛
اگر مردم سخن خدا و پيامبرش را مىشنيدند، آسمان بارانش را و زمين بركتش را به آنان مىبخشيد و هرگز در اين امّت، اختلاف و زدوخورد پيش نمىآمد و همه از نعمت سر سبز دنيا تا روز قيامت، برخوردار مىشدند.
امالى طوسى، ص566، ح1174
حدیث (5) امام صادق عليهالسلام :
اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الجَمالَ وَ التَّجميلَ وَ يَكرَهُ البُؤسَ وَ التَّباؤسَ فَاِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ اِذا اَنعَمَ عَلى عَبدٍ نِعمَةً اَحَبَّ اَن يَرى عَلَيهِ اَثـَرَها. قيلَ: وَ كَيفَ ذلِكَ؟ قالَ: يُنَظِّفُ ثَوبَهُ وَ يُطَيِّبُ ريحَهُ وَ يُجَصِّصُ دارَهُ وَ يَكنِسُ أفنيَتَهُ حَتّى اِنَّ السِّراجَ قَبلَ مَغيبِ الشَّمسِ يَنفِى الفَقرَ وَ يَزيدُ فِى الرِّزقِ؛
امام صادق عليهالسلام : خداوند زيبايى و خودآرايى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بيزار است. هرگاه خداوند به بندهاى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببيند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تميز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانهاش را گچكارى كند، جلوى در حياط خود را جاروكند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد فقر را مىبرد و روزى را زياد مىكند.
امالى طوسى، ص275، ح526
حدیث (6) امام صادق عليهالسلام :
اَبصَرَ رسول اللّه صلىاللهعليهوآله رَجُلاً شَعثا شَعرُ رَأسِهِ وَ سَخَةً ثيابُهُ، سَيِّئَةً حالُهُ فَقال رسول اللّه صلىاللهعليهوآله : مِن الدّينِ المُتعَةُ وَ اِظهارُ النِّعمَةِ؛
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله مردى را ديدند كه موهاى ژوليده و جامهاى چركين و سر و وضع نامرتّبى داشت، فرمودند: بهره بردن از نعمتهاى خدا و آشكار ساختن نعمت جزء دين است.
كافى، ج 6، ص 439، ح5
حدیث (7) امام صادق عليهالسلام :
اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِكُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛
گناهی كه نعمتها را تغيير مىدهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهى كه پشيمانى مىآورد، قتل است. گناهى كه گرفتارى ايجاد مىكند، ظلم است. گناهى كه آبرو مىبَرد، شرابخوارى است. گناهى كه جلوى روزى را مىگيرد، زناست. گناهى كه مرگ را شتاب مىبخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهى كه مانع استجابت دعا مىشود و زندگى را تيره و تار مىكند، نافرمانى از پدر مادر است.
علل الشرايع، ج2، ص584
حدیث (8) امام على عليه السلام :
اَلصِّحَّةُ اَفضَلُ النِّعَمِ؛
سلامتى بهترين نعمت است.
غررالحكم، ح1050
حدیث (9) قال الحسين عليه السلام :
شُكرُكَ لِنِعمَةٍ سالِفَةٍ يَقتَضى نِعمَةً آنِفَةً؛
شكر تو بر نعمت گذشته، زمينه ساز نعمت آينده است.
نهج البلاغه، خطبه 184
حدیث (10) قال الجواد عليه السلام :
نِعمَةٌ لاتُشكَرُ كَسَيِّئَةٍ لاتُغفَرُ؛
نعمتى كه سپاسگزارى نشود مانند گناهى است كه آمرزيده نشود.
غررالحكم، ج6، ص441، ح10926
حدیث (11) امام على عليهالسلام :
ما خَيْرٌ بِخَيْرٍ بَعْدَهُ النّارُ و ما شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الجَنَّةُ وَ كُلُّ نَعيمٍ دونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقورٌ وَ كُلُّ بَلا ءٍ دونَ النّارِ عافيَةٌ؛
خيرى كه به دنبال آن آتش باشد، خير نيست و شرى كه به دنبال آن بهشت باشد، شر نيست. هر نعمتى جز بهشت ناچيز است و هر بلايى جز آتش، سلامتى.
نهج البلاغه، حكمت 387
حدیث (12) پیامبر اکرم (ص) :
إنَّ اللّهَ يُحِبُّ أن يَرى أثَرَ نِعمَتِهِ على عَبدِهِ؛
خداوند دوست دارد كه اثر نعمت خود را در بندهاش ببيند.
ميزان الحكمة، ح 20468
حدیث (13) امام صادق عليهالسلام :
ما اَنْعَمَ اللّهُ عَلى عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَها بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللّهَ ظاهِرا بِلِسانِهِ فَتَمَّ كَلامُهُ حَتّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزيدِ؛
چون خداوند به بندهاى نعمت بدهد و او آن را قلبا قدر بشناسد و به زبان سپاس بگويد، هنوز سخنش به پايان نرسيده، فرمان افزايش نعمت براى وى صادر مىشود.
غررالحكم، احاديث 7688 و 7692
