حدیث (1) امام على عليه ‏السلام :
اَلعَفوُ تاجُ المَكارِمِ؛

گذشت، اُوج بزرگواريهاست.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص245 ،ح5001

حدیث (2) رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله :
 إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مَنْ كَانَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ فَلْيَدْخُلِ الْجَنَّةَ فَيُقَالُ مَنْ ذَا الَّذِي أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ فَيُقَالُ الْعَافُونَ عَنِ النَّاسِ

هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مى ‏ايستند، آواز دهنده ‏اى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى ‏شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى ‏گويد: گذشت كنندگان از مردم.

بحارالانوار(ط-بیروت) ج64، ص266
حدیث (3) رسول اكرم صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله :
مَن كَثُرَ عَفوُهُ مُدَّ فى عُمُرِهِ؛

هر كس پر گذشت باشد، عمرش طولانى شود.

اعلام الدين ص ‏315

حدیث (4) امام رضا عليه السلام :
مَا التَقَت فِئَتانِ قَطُّ إِلاّ نُصِرَ أَعظَمُهُما عَفوا؛

هرگز دو گروه با هم روياروى نشدند، مگر اين كه با گذشت ترين آنها پيروز شد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص108، ح8

حدیث (6) امام حسين عليه ‏السلام :
إِنَّ أَعفَى النّاسِ مَن عَفا عِندَ قُدرَتِهِ؛

با گذشت‏ ترين مردم، كسى است كه در زمان قدرت داشتن، گذشت كند.

الدرة الباهرة ص 23

حدیث (7) پيامبر صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله :
 تعافوا يسقط الضّغائن بينكم‏

از يكديگر گذشت كنيد، تا كينه‏ هاى ميان شما از بين برود.

نهج الفصاحه ص385 ،ح1155

حدیث (8) امام رضا عليه السلام :
فى قَولِهِ تَعالى: (فَاصفَحِ الصَّفحَ الجَميلَ) ـ : عَفوٌ مِن غَيرِ عُقوبَةٍ و َلا تَعنيفٍ وَ لا عَتبٍ؛

درباره آيه «پس گذشت كن گذشتى زيبا…» فرمودند: مقصود، گذشت بدون مجازات و تندى و سرزنش است.

اعلام الدين ص‏307

حدیث (9) امام على عليه ‏السلام :
شَرُّ النّاسِ مَن لا يَعفو عَنِ الزَّلَّةِ و َلا يَستُر ُالعَورَةَ؛

بدترين مردم كسى است كه خطاى ديگران را نبخشد و عيب را نپوشاند.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص245 ،ح5016

حدیث (10) امام على عليه ‏السلام :
 جَازِ بِالْحَسَنَةِ وَ تَجَاوَزْ عَنِ السَّيِّئَةِ مَا لَمْ يَكُنْ ثَلْماً فِي الدِّينِ أَوْ وَهْناً فِي سُلْطَانِ الْإِسْلَامِ

(بدى يا خوبى را) به نيكى پاداش ده و از بدى درگذر، به شرط آن كه به دين لطمه ‏اى نزند يا در قدرت اسلام ضعفى پديد نياورد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص245 ،ح5014

حدیث (11) امام صادق عليه السلام :
 أَ لَا أُحَدِّثُكَ بِمَكَارِمِ الْأَخْلَاقِ الصَّفْحُ عَنِ النَّاسِ وَ مُوَاسَاةُ الرَّجُلِ أَخَاهُ فِي مَالِهِ وَ ذِكْرُ اللَّهِ كَثِير

 آيا به شما بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟ گذشت كردن از مردم، كمك مالى به برادر (دينى) خود و بسيار به ياد خدا بودن.

وسایل الشیعه ج15 ، ص199 ، ح20273 {شبیه این حدیث در معانى الأخبار ص 191، ح2 }

حدیث (12) امام على عليه ‏السلام :
 عَلَيْكَ بِمُدَارَاةِ النَّاسِ وَ إِكْرَامِ الْعُلَمَاءِ وَ الصَّفْحِ عَنْ زَلَّاتِ الْإِخْوَانِ فَقَدْ أَدَّبَكَ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ بِقَوْلِهِ ص اعْفُ عَمَّنْ ظَلَمَكَ وَ صِلْ مَنْ قَطَعَكَ وَ أَعْطِ مَنْ حَرَمَك‏

تو را سفارش مى ‏كنم به مداراى با مردم و احترام به علما و گذشت از لغزش برادران (دينى)؛ چرا كه سرور اولين و آخرين، تو را چنين ادب آموخته و فرموده است : «گذشت كن از كسى كه به تو ظلم كرده ، رابطه برقرار كن با

 كسى كه با تو قطع رابطه كرده و عطا كن به كسى كه از تو دريغ نموده است».

اعلام الدين، ص  96 - بحار الانوار(ط-بیروت)ج75 ، ص71 ،ح34