پیامبراكرم(ص) می فرمایند : السُقم یمحو الذنوب (4)
بیماری گناهان را پاك می كند.
همچنین از حضرت علی (ع) وارد شده كه: اذا ابتلی الله عبدا اسقط عنه من الذَنوب بقدر علته (5)
هرگاه خداوند بنده ای را درد مند كند به اندازه ی بیماریش گناهانش را می زداید.

حزن و اندوه ها :

رسول اكرم (ص) : ما أصاب المومن من نصب و لا وصب و لا حزن حتی انهم یهمه و الا كفر الله به عنه من سیئاته(6) :
هیچ رنج و پیشامد و اندوه و حتی نگرانی خاطری به مومن نرسد جز اینكه خدواند بدان گناهانش را بزداید .
همچنین امام رضا (ع) می فرمایند :
هیچ یك از شیعیان علی نیست كه روز مرتكب بدی یا گناهی شود مگر آن كه شب اندوه به او رسد كه آن بدی وگناه را فرو ریزد پس چگونه قلم برای نوشتن گناهان چنین كسی به كارافتد؟ (7)
البته امام رضا (ع) برای شیعیان تعریف خاصی قرار می دهند ،آن هم،تبعیت صددرصد ازمولا علی وائمه طاهرین است ،معمولاً ما از محبین حضرت می شویم وشیعیان درجات مخصوصی دارند كه در هر زمانه تعدادشان از تعداد انگشتان دست كمتر هستند. اما دراین گفتارِ امام رضا (ع) محبین را هم شامل می شود اما به مراتب درجه ایمان آنها ضعیفتر از شیعیان واقعی است . چرا كه ما در روز مرتب گناه می شویم ولی عقوبت آن تا شب به ما نرسیده، حتی بعداً هم به ما نرسیده وشاید هم نرسد كه امیدواریم خدا به رحمت واسعه خودش ما راببخشد و پاك وارد برزخ بنماید .