نگرانی های امام زمان(عج) درباره شیعیان
اعمال ناپسند و بی توجهی به عرضه اعمال در تشرّف مرحوم شیخ محمدطاهر نجفی، خادم مسجد کوفه، می فرمایند: «آیا ما شما را هر روز رعایت نمی کنیم؟ آیا اعمال شما بر ما عرضه نمی شود؟ چرا شیعیان برای فرج ما دعا نمی کنند؟»(۴) 

آقامیرزا محمدباقر اصفهانی می گوید که شبی در خواب گویا مولایم حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) را دیدم که به من فرمودند: «روی منبرها به مردم بگویید که توبه کنید و برای فرج حضرت حجت (عج) دعا نمائید و بدانید این دعا مثل نماز میت واجب کفایی نیست بلکه مانند نمازهای یومیه بر تمام مکلفین واجب است.»(۵) 

در تشرّف آقا شیخ حسیم سامرایی در سرداب مقدس فرمودند: «به شیعیان و دوستان ما بگویید که خدا را قسم بدهند به حق عمه ” کسی که آنچه را از اموال ما در دست او است حلال می داند و بدون اجازه ما در آنها تصرف می کند، همانند تصرفی که در مال خود می کند، ملعون است و در روز قیامت از دشمنان ما محسوب می گردد “

ام حضرت زینب (علیها سلام) که فرج را نزدیک گرداند.»(۶)
در تشرّف مرحوم آیت الله حاج سید محمد- فرزند آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی (ره)- امام زمان (عج) فرمودند: «از علایم ظهور فقط علامات حتمی مانده است و چه بسا آنها نیز در مدتی کوتاه به وقوع بپیوندد. شما برای فرج من دعا کنید.»(۷) 

در تشرّف دیگری که یکی از علماء به محضر امام زمان (عج) پیدا کرده بود آن حضرت فرمودند: «به آنان بگو که برای فرج من دعا کنید تا خدا مرا از زندان غیبت نجات دهد.» (۸)
همکاری شیعیان با ظالمان و ستمگران شیخ عبدالحسین حویزاوی می گوید مردی به نام میرزا احمد رئیس شهرداری نجف اشرف بود، او مرد متدین و خوبی بود که به اجبار او را شهردار کرده بودند. شبی در عالم رؤیا به محضر امام زمان (عج) مشرّف شدن و دیدم که رئیس شهرداری نجف نزد ایشان حاضر است حضرت با تندی به او فرمودند: «چرا داخل شغل حکومتی شدی و اسم خود را در زمره آنها محسوب داشتی؟» 

بعد مطلبی فرمودند که آن مرد متوجه نشد من خواستم گفته حضرت را به او بفهمانم. گفتم حضرت بقیه الله (عج) می فرمایند:وَ لا ترکَنُوا اِلی الّذین طَلَمُوا فَتَمّسکُمُ النّار؛ یعنی، به سوی ستمگران میل نکنید به آنان تکیه ننمایید که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد.» وقتی این جمله را گفتم، حضرت رو به من کرد و فرمود: «پس تو چرا مدح می کنی؟» عرض کردم: «تقیه می کنم.» حضرت دست مبارک را به دهان گذاشتند و به عنوان انکار سخن من با تبسم فرمودند: «تقیه! تقیه! تقیه!- یعنی تو از روی خوف و تقیه مدح نمی کنی- هفت روز بیشتر از عمر تو باقی نیست فردا برو و مُهر حکومتی را رد کن.»(۹) 
تحصیل معارف از طریق غیر مشروع امام زمان (عج) می فرماید: «طَلَبُ المَعارِف مِن غَیرِ طَریقَتِنا اَهلَ البَیتِ مُساوِقُ لِلاِنکارِنا؛ یعنی، بدست آوردن معارف جز از طریق ما خاندان پیغمبر (ص) مساوی با انکار ماست.»(۱۰)
گناه شیعیان

” امام زمان (عج) می فرمایند: نادان ها و کم خردان شیعه و کسانی که به اندازه پر و بال پشه دین ندارند- با رفتار و گفتار ناشایست خود- ما را آزار می دهند “

امام زمان (عج) می فرمایند: «نادان ها و کم خردان شیعه و کسانی که به اندازه پر و بال پشه دین ندارند- با رفتار و گفتار ناشایست خود- ما را آزار می دهند.»(۱۱) امام زمان (عج) می فرمایند: «به خدا پناه می برم از کوری بعد از بینایی و از گمراهی بعد از هدایت.» (۱۲)
پرهیز از تصرف اموال معصوم (علیه السلام) از توقیع شریفی که به وسیله ی نایب دوّم ابوجعفر محمد بن عثمان از امام عصر (عج) رسیده است، آن حضرت در مورد خمس که باید به فقیه جامع الشرایط پرداخت شود، می فرماید: «کسی که آنچه را از اموال ما در دست او است حلال می داند و بدون اجازه ما در آنها تصرف می کند، همانند تصرفی که در مال خود می کند، ملعون است و در روز قیامت از دشمنان ما محسوب می گردد.»(۱۳)
 
امام زمان (عج) در توقیع شریفی می فرمایند: «هر کس در اموال مربوط به ما تصرف کند و بخورد، بدرستی که آتش را در شکم خود وارد کرده است و به زودی در آتش افروخته وارد خواهد شد.»(۱۴)
ایشان می فرماید: «وقتی برای هیچ کس جایز نباشد که در مال دیگران بدون اجازه آنان تصرف کند چگونه این کار در مال ما جایز می شود؟»(۱۵)
 
در توقیع دیگر می فرماید: «لعنت خداوند و ملائکه و تمامی مردم بر کسی که یک درهم از مال ما را حلال بداند و در آن تصرف کند.»(۱۶)

انسان ها همچون نهر آب هستند!

هر يك  از ما به منزله جدول و كانال و نهرى است  كه به درياى بيكران هستى متصل است  , بلكه از آنجا منشعب  است  . اين نهرها بايد لايروبى و پاك  شوند . اگر مى بينيد آب  جدولى زلال و صاف  نيست  , طعم و بوى و رنگ بد دارد , از اين جدول است  , از اين كانال است  . وقتى آب  به كانال آمده است  , رنگ  گرفته است  . مثل باران كه صاف  و زلال و شيرين نازل مى شود , اما وقتى به زمين رسيد , با گلها و لاى و لجنها و با گياهها و اماكن آميخته شد و حشر پيدا كرد و الفت  يافت  , بر اثر اين الفت  و معاشرتش به رنگ  آن خاك  و آن نهر و آن گياه در مىآيد . مثلا اگر زمين شوره زار است  , مى بينيم آب  باران شيرين شور شده است  , و اگر زمين رنگى دارد و اگر گياهى طعمى دارد , بدان رنگ  و بدان طعم در آمده است  , والا خود آب  صاف  و زلال به زمين آمده است  .

در باب  دهم مصباح الشريعه آمده است  كه  و لتكن صفوتك  مع الله تعالى فى جميع طاعاتك  كصفوه الماء حين انزله من السماء  , يعنى صفاى تو با خداى تعالى در همه طاعات  تو مانند صفاى آب  باشد زمانى كه خداوند آن را از آسمان فرو مى بارد .

اين اشخاص و افراد مثل اين كانالها هستند . آنچه از خداوند است  همه صاف  و زلال است  . او آنچه را كه مى دهد , همه طاهر و پاك  است  , ما بد پيوند مى دهيم , ما بد تلفيق مى كنيم , در ما رنگ  مى گيرد .  انزل من السماء ماء فسالت  اوديه بقدرها  ( 1 ) اين آب  منزل از آسمان , چون به اين واديها رسيد , مقدار و حد پيدا مى كند و رنگ  مى گيرد . بارى , سخن در اين بود كه انسان آگاه عبادت  را براى طلب  بهشت  و دورى از دوزخ انجام نمى دهد .

چونكه اندر هر دو عالم يار مى بايد مرا

با بهشت  و دوزخ و با حور و با غلمان چه كار

عبادت  آن لذت  روحانى است  كه انسان در تعلقش بلكه , فوق مقام تعقل , در شهودش مى يابد . انسان كامل و آگاه چرا خودش را به لذايذ ناپايدار محدود و مقيد كند ؟ او چرا به دنبال لذت  ابدى جاويدانى غيرمتناهى نبوده باشد ؟

منبع: رساله انسان و قرآن