کافر و مومن
حضرت ابراهيم (ع) تا مهمان بر سر سفره اش نمي نشست غذا نمي خورد.
يك روز پيرمردي را پيدا كرد و از او خواست كه امروز بيا منزل من برويم و با هم غذا بخوريم.

پيرمرد دعوت ابراهيم را قبول كرد و به خانه آن حضرت آمد.
ابراهيم (ع) فرمود سفره گستردند و چون اول بايد ميزبان دست به طعام دراز كند، حضرت خليل ، بسم الله الرحمن الرحيم گفت و دست به طعام برد، اما آن پيرمرد بدون اين كه نام خدا را ببرد شروع به خوردن طعام نمود.

ابراهيم فهميد كه پيرمرد كافر است ، روي خود را ترش كرد ، يعني اگر از اول مي دانستم كافر هستي دعوتت نمي كردم.
پيرمرد هم غذا نخورد ، بر شتر خود سوار شده و به مقصد خود روانه شد.

خطاب رسيد: اي ابراهيم ! صد سال است او را با آن كه كافر است رزق و روزي مي دهم، تو يك لقمه نان از او دريغ داشتي؟

آرامش
روزهای رفته زندگی را ورق میزنم
چه خاطراتی که زنده نمیشوند
چه روزها که دلم میخواست تا ابد تمام نشود
چه روزها که هر ثانیه اش یک سال گذشت
چه فکرها که ارامم کرد
چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود
چه لبخندهایی که بی اختیار برلبانم نقش بست
چه اشکهایی که بی اراده از چشانم سرازیر شد
چه آدمها که دلم را گرم کردند وچه آدمها که دلم را شکستند
چه چیزها که فکرش را هم نمیکردم وشد
چه آدمها که شناختم و چه آدمها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان
وچه……..
وسهم من از این همه , یادش بخیر میشود
کاش ارمغان روزهایی که گذشت
آرامشی باشد از جنس خدا
آرامشی که هیچگاه تمام نشود…..

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه‏ و ‏آله : مَنْ اَرادَ اَنْ تُسْتَجابَ دَعْوَتُهُ وَ اَنْ تُـكْشَفَ كُرْبَتُهُ ، فَلْيُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ ؛

هر كس مى‏خواهد دعايش مستجاب و غمش از بين برود، بايد گره از كار گرفتارى باز كند.
مسند ابن حنبل ، ج ۲، ص ۲۴۸، ح ۴۷۴۹

انصاف یعنی

اگه روزهای سخت رسید
روزهای خوب زندگیت یادت بمونه

انصاف یعنی

بدونی خدای روزهای سخت
همون خدای روزهای خوبه

????منصف باشیم…

سیاهی قلبها از زیادی گناهان است
و زیادی گناهان از فراموشی مرگ
و فراموشی مرگ از زیادی آرزوها
و زیادی آرزوها از دوست داشتن دنیا
و دوست داشتن دنیا در راس همه ی خطاهاست
خدایا من گمشده دریاى متلاطم روزگارم…
و تو بزرگوارى….
تا ابد محتاج یارى تو،رحمت تو،توجه تو،عشق تو،گذشت تو،مهربانی تو
و در یک کلام محتاج توام…