بهترین ها از نگاه پیامبر اسلام(ص) و ائمه ی اطهار
بهترین ها از نگاه پیامبر اسلام(ص) و ائمه ی اطهار
بهترین توشه ‏ها تقوا است. پیامبر اکرم (ص)
بهترین کارها، آن است که به اعتدال نزدیک‏تر باشد. پیامبر اکرم (ص)
بهترین صفتی که بر قلب القا شود یقین است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین توبه نزد خداوند، دست کشیدن از گناه و پشیمانی از آن است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین ازدواج‏ها آن است که آسان‏تر انجام گیرد. پیامبر اکرم(ص)
بهترین جهاد، جهاد با نفس است. پیامبر اکرم (ص)
بهترین ارثی که پدران برای فرزندان خود باقی می‏گذارند ادب و تربیت نیکوست، نه مال، به خاطر اینکه مال مصرف می‏شود و از بین می‏رود، ولی ادب و تربیت نیکو باقی می‏ماند. امام صادق(ع)
بهترین جدیت و کوشش آن است که همراه توفیق باشد. حضرت علی(ع)
بهترین اخلاق‏ها آن است که از ستیزه جویی و لجاجت دورتر باشد. حضرت علی(ع)
بهترین صدقات، پنهان‏ترین آن‏هاست. حضرت علی(ع)
بهترین صدقات، صدقه‏ای است که انسان با دست خود به سائل(فقیر) بدهد. امام صادق(ع)
بهترین صدقات، صدقه دادن در روز جمعه می‏باشد. امام صادق(ع)
بهترین صدقات خنک کردن جگر تشنه‏ای است. امام صادق(ع)
همانا بعد از هر صدقه‏ای صدقه دادن بر فقراء مومنین، بهترین صدقات می‏باشد. امام صادق(ع)
سه چیز است که اگر در کسی باشد، خداوند خیر دنیا و آخرت را به او روزی می کند: 1) راضی بودن به قضا و قدر الهی؛ 2) صبر و بردباری بر بلا و مصیبت؛ 3) شکر گذاری در وقت گشایش امور. حضرت علی(ع)
چهارچیز است که اگر به کسی داده شد، خیر دنیا و آخرت به او داده شده است: 1)بدن صابر و شکیب 2) زبان ذاکر و تسبیح گوی 3) قلب شاکر 4)همسر صالح و نیک
مردی از امام صادق(ع) سوال کرد چه چیزی را به او تعلیم دهد تا در پرتو آن به خیر دنیا و آخرت نایل شود.
امام صادق(ع) فرمود: هیچ گاه دروغ نگو.
کسی که در دنیا چهار خصلت به او عطا شده باشد. به تحقیق خیر دنیا و آخرت به او عطا شده‏است. 1) تقوا و پاکدامنی که او را از محرمات الهی باز دارد. 2) اخلاق خوبی که بتواند با آن در بین مردم زندگی کند. 3) حلم و بردباری که بتواند به واسطه آن، جهل شخص جاهل و نادان را دفع کند. 4) همسر شایسته و صالحی که او را در امور دنیوی و اخروی کمک کند. پیامبر اکرم(ص)
بهترین بی‏نیازی‏ها، قناعت است. امام علی(ع)
بهترین بی‏نیازی‏ها، بی‏نیازی روح است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین اعمال شما نماز است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین اعمال، ولایت و دوستی اهل بیت(ع) است. امام صادق(ع)
بهترین اعمال نماز اول وقت، نیکی به پدر و مادر و جهاد در راه خداست. پیامبر اکرم(ص)
زیارت قبر حسین بن علی(ع) یکی از بهترین اعمال می‏باشد. امام صادق(ع)
بهترین اعمال، عملی است که انسان بر آن مداومت داشته باشد هر چند مقدار آن کم باشد. امام صادق(ع)
بهترین اعمال، انتظار فرج است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین اعمال، جود و بخشش در وقت تنگدستی، صدق و راستگویی در وقت غضب و عفو و بخشش در وقت توانایی است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین عمل، عملی است که در آن اخلاص باشد. حضرت علی(ع)
بهترین سخن‏ها، سخنی است که توام با عمل باشد. حضرت علی(ع)
بهترین سخن‏ها، صداقت و راستی است. حضرت علی(ع)
بهترین سخن‏ها،(لا اله الا الله) است. امام رضا(ع)
بهترین دعاها، استغفار(طلب آمرزش گناهان) است. امام صادق(ع)
بهترین دعاها، دعایی است که از قلبی پاک و تقوا صادر شود. حضرت علی(ع)
بهترین روزی که خورشید بر آن طلوع می‏کند، روز جمعه است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین وقتی که خدا را می‏خوانید سحرگاهان است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین چیزی که انسان بعد از مرگش به جا می‏گذارد. سه چیز است: 1- فرزند صالح که برای او استغفار کند. 2- سنت حسنه و نیکوئی که به آن عمل می‏شود. 3- صدقه جاریه. امام صادق(ع)
بهترین عبادت‏ها، عبادتی است که مخفی باشد. امام صادق(ع)
بهترین عبادت، استغفار و طلب آمرزش گناهان است. پیامبر اکرم (ص)
بهترین عبادت از نظر اجر و پاداش، مخفی‏ترین آن‏هاست. قال المعصوم(ع)
بهترین عبادت، خواندن تعقیبات بعد از نماز است. امام صادق(ع)
بهترین عبادت، عفت شکم وپاکدامنی است. امام باقر(ع)
بهترین عبادت، قرائت قرآن کریم است. امام باقر(ع)
بعد از هر عبادتی، عبادت دیگری است و دوستی ما اهل بیت(ع) بهترین عبادت است. امام صادق(ع)
پیامبر اکرم(ص) روزی به اصحاب خود فرمود: آیا شما را از بهترین اخلاق دنیا و آخرت آگاه کنم؟ عرض کردند: بلی یا رسول الله. پیامبر(ص) فرمود: کسی که پیوند داشته باشد با کسی که از او بریده است و کسی که عطا کند نسبت به کسی که او را از حقش محروم ساخته و کسی که ببخشاید کسی را که در حق او ظلم کرده است.
روزی پیامبر اکرم(ص) به اصحاب خود فرمودند: (آیا شما را از بهترین اخلاق دنیا و آخرت آگاه بکنم؟ عرض کردند: بلی یا رسول الله. پیامبر اکرم(ص) فرمود: ظاهر ساختن سلام(گسترش دادن امنیت)
بهترین خصلتی که بهتر از آن، هیچ عمل خیری وجود ندارد دو چیز است: 1) ایمان به خداوند متعال 2) نفع رساندن به بندگان خدا. پیامبر اکرم(ص)
بهترین سنت‏ها سنت محمد(ص) است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین صف‏های نماز جماعت صف پیشین است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین صفوف در تشییع جنازه صف آخر است. پیامبر اکرم(ص)
وصیت می‏کنم شما بندگان خدا را به رعایت تقوای الهی، چرا که تقوا بهترین چیزی است که بندگان به آن سفارش و توصیه شده‏اند. حضرت علی(ع)
بهترین مروت و مردانگی حفظ آبروست. حضرت علی(ع)
بهتر از کار خوب انجام دهنده آن است. امام صادق(ع)
تمامی خیر در سه خصلت جمع شده است: نگریستن، سکوت کردن و سخن گفتن، پس هر نگاهی که خالی از عبرت باشد، پریشانی و بی توجهی است و هر سکوتی که در آن تفکر و اندیشه وجود نداشته باشد، غفلت است و هر سخنی که در آن ذکر(خداوند) وجود نداشته باشد، لغو و بیهوده است. پس خوشا به حال کسی که نگاهش عبرت، سکوتش فکر و اندیشه و کلامش ذکر(و تسبیح خداوند متعال) باشد و بر گناه خود بگرید و مردم از شرش ایمن باشند. حضرت علی(ع)
بهترین چیزی که به انسان داده شده است اخلاق نیکو است. امام حسین(ع)
همانا بهترین نیکی‏ها، خوشرویی و خوش اخلاقی با مردم است. امام حسن مجتبی(ع)
یکی از بهترین نیکی‏ها، بازدید کردن و عیادت از مریض است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین جوانمردی آن است که تو از خدا حیا کنی(و دامان خود را آلوده به گناه نسازی). حضرت علی(ع)
بهترین وسیله تقرب به خدا روزه ماه رمضان است، چرا که آن سپری در برابر عذاب الهی است. حضرت علی(ع)
بهترین ماه‏ها نزد خداوند متعال، ماه مبارک رمضان است. پیامبر اکرم(ص)
بهترین اعیاد اسلامی، عید غدیر خم است.(هیجدهم ذیحجه) امام صادق(ع)
بهترین ذکر، قرآن کریم است که به سبب تلاوت آن، سینه‏ها، گشایش می‏یابد و باطن‏ها نورانی می‏گردد. حضرت علی(ع)
بهترین اعیاد و بخشش، منت ننهادن است. حضرت علی(ع)
سودمندترین ذخیره‏ها، اعمال صالح و نیکوست. حضرت علی(ع)
بهترین امانت، وفا کردن به عهد و پیمان است. حضرت علی(ع)
نیکوترین کارهای انسان قدرتمند، عفو و گذشت است. حضرت علی(ع)
نیکوترین عدالت، کمک و یاری رساندن به مظلوم است. حضرت علی(ع)
بهترین سخاوت، ایثار و فداکاری است. حضرت علی(ع)
بهترین توسل طلب مغفرت نمودن است. حضرت علی(ع)
همانا بهترین اخلاق مردان، حلم و بردباری است. حضرت علی(ع)
نیکوترین چیز، اخلاق(نیکو) است. حضرت علی(ع)
بهترین سیاست عدالت است. حضرت علی(ع)
بهترین خندیدن تبسم است. حضرت علی(ع)
بهترین همت‏ها بلندترین آن‏هاست. حضرت علی(ع)
بزرگترین شرافت ادب است. حضرت علی(ع)
بهترین راه‏ها، راه رشد(راهیابی به واقعیت) است. حضرت علی(ع)
شریف‏ترین اعمال، اطاعت و بندگی خداوند متعال است. حضرت علی(ع)
شریف‏ترین شرافت‏ها، علم و دانش است. حضرت علی(ع)
بهترین تجربه آن است که تو را پند و اندرز دهد. حضرت علی(ع)

شبهه اول: آیا امام زمان(عج) مردم را مجبور به پذیرش اسلام می‌کند و در صورت عدم پذیرش، آنان را به قتل می‌رساند؟!
عبدالله بن بکیر از حضرت صادق (علیه السلام) تفسیر آیه: «…وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ» )آل عمران، 83: «…و تمام کسانى که در آسمان‌ها و زمین هستند، از روى اختیار یا از روى اجبار، در برابرِ [فرمان] او تسلیم‌اند، و همه به سوى او بازگردانده می‌شوند»)‏ را پرسید. امام (علیه السلام) فرمود: «این آیه درباره قائم (عج) نازل شده، هنگامى که علیه یهود، نصارا، صابئین، مادی‌ها، برگشتگان از اسلام و کفار در شرق و غرب کره زمین، قیام می‌کند، و اسلام را پیشنهاد می‌نماید. هر کس از روى میل پذیرفت دستور می‌دهد که نماز بخواند و زکات بدهد و آنچه هر مسلمانى مأمور به انجام آن است بر وى نیز واجب می‌کند، و هر کس مسلمان نشد گردنش را می‌زند تا آن‌که در شرق و غرب عالم یک نفر خدا نشناس باقى نماند». عبدالله بن بکیر گفت: قربانت گردم! در روى زمین مردم بسیار هستند چطور حضرت قائم می‌تواند همه آنها را مسلمان کند و یا گردن بزند؟ امام (علیه السلام) فرمود: «هنگامى که خداوند چیزى را اراده کند، چیز اندک را زیاد و زیاد را کم می‌گرداند» (عیاشى، محمد بن مسعود، تفسیر العیّاشی، ج 1، ص 183- 184)
این روایت به جهت سندی، مرسل است؛ لذا اطمینان به صدور آن‌ از امام صادق (علیه السلام) کاهش می‌یابد. علاوه بر این؛ اشکالات محتوایی نیز در آن وجود دارد؛ زیرا اعتقاد و هدایت مردم، مقوله‌ای نیست که با اجبار بتوان به آن دست یافت. این روایت نمایانگر خشونت بسیار است. که روایات مخالفی در مقابل آن وجود دارد. لذا نمی‌توان این روایت را پذیرفت.
با فرض پذیرش این روایت؛ باید آن‌را منحصر در اسلام ظاهری و موظف بودن افراد به رعایت قوانین جامعه اسلامی و آن‌هم بعد از اثبات کامل حقانیت این دین برای همگان دانست.
شبهه دوم: برخی می گویند که زمان ظهور دیگر فرصت توبه نیست، به عبارت دیگر استناد می کنند به قسمتی از  زیارت آل یاسین که در آن آمده است: «یَومَ لایَنفَعُ نَفساً ایمانُها لَم‌تَکُن آمَنَت مِن قَبل اَو کَسَبَت فی ایمانِها خَیراً». حال آیا می توان نتیجه گرفت که این از صفات دوران ظهور است و اگر این چنین است یعنی راه توبه در دوران ظهور بر ستمگران بسته است؟

موضوع مورد بحث مربوط به زمان ظهور حضرت قائم(عج) است و به دلیل اضطراری بودن ایمان آوردن کافران، این ایمان از آنها پذیرفته نمی‌شود. به دیگر سخن؛ گروهی از سرکردگان کفر و شرک دیگر با ظهور نشانه‌های شکست خویش نمی‌توانند در آن زمان، ریاکارانه خود را توّاب نشان دهند، اما این‌گونه نیست که در آن زمان هیچ فردی نتواند توبه کند.
در ابتدا باید دانست که این بخش از دعا، در واقع بخشی از آیه 158 سوره انعام است که عبارات کامل آن چنین است: «هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلائِکَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتی‏ بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فی‏ إیمانِها خَیْراً قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ»؛ آیا جز این انتظار دارند که فرشتگان (مرگ) به سراغشان آیند، یا خداوند (خودش) به سوى آنها بیاید، یا بعضى از آیات پروردگارت (و نشانه‌هاى رستاخیز)؟! اما آن روز که بعضى از آیات پروردگارت تحقّق پذیرد، ایمان‌ آوردن افرادى که قبلاً ایمان نیاورده‌اند، یا در ایمانشان عمل نیکى انجام نداده‌اند، سودى به حالشان نخواهد داشت! بگو: «(اکنون که شما چنین انتظارات نادرستى دارید،) انتظار بکشید ما هم انتظار (کیفر شما را) می‌کشیم!».
در توضیح این‌که منظور از بعض آیات پروردگار چیست؟ گفته شده که یا منظور، وقوع حادثه‌ای است که حیات دنیایی را تبدیل به حیات برزخی می‌کند و زمان عمل به پایان می‌رسد و زمان رسیدن به پاداش شروع می‌شود که همان مرگ باشد و یا منظور، نشانه‌ای است که مستلزم مستقر شدن مَلَکه کفر و انکار در قلب این گونه افراد باشد به گونه‌ای که نتوانند به توحید اقرار کنند و فقط به زبان و آن هم به خاطر ترس از عذاب اظهار ایمان می‌کنند که در هیچ‌کدام از این دو صورت این نوع ایمان و عمل پذیرفته شدنی نیست.[1]
با این حال، در سخنان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار (علیهم السلام) آمده؛ این آیه شریفه، اشاره به وقایع زمان ظهور حضرت مهدی (عج) دارد. زراره، حمران و محمد بن مسلم، از امام باقر (علیه السلام) و امام صادق (علیه السلام) نقل کرده‌اند: «منظور از بعض آیات پروردگار، طلوع کردن خورشید از سمت مغرب و خارج شدن جنبنده‌ای (دابه) از زمین و دجال است. در این زمان کسی که بر انجام گناه اصرار ورزیده و عملی طبق ایمانش انجام نداده باشد، برایش ایمان آوردن بعد از وقوع این آیات، نفعی نخواهد داشت» [2] اهل سنت نیز شبیه این دسته از روایات را نقل کرده‌اند و برخی به قبول نشدن توبه در این روز تصریح کرده‌اند. [3] به هر ترتیب، آن روز که خورشید از مغرب طلوع می‌کند، روزی است که قدرت و سلطنت خدا ظهور پیدا می‌کند و مردم به اجبار به سمت ایمان آوردن سوق داده می‌شوند ولی نفعی برایشان نخواهد داشت. [4]
برخی از روایات دیگر، این موضوع را مربوط به زمان خالی شدن زمین از حجت الهی عنوان کرده و گفته‌اند: همیشه بر روی زمین حجت الهی وجود دارد مگر چهل روز قبل از وقوع حادثه قیامت که حجت الهی از روی زمین برداشته می‌شود و در این مدت ایمان کسی که قبلاً ایمان نیاورده پذیرفته نمی‌شود.[5]

نتیجه اینکه:
موضوع مورد بحث مربوط به زمان ظهور حضرت قائم (عج) است و به دلیل اضطراری بودن ایمان آوردن کافران، این ایمان از آنها پذیرفته نمی‌شود. به دیگر سخن؛ گروهی از سرکردگان کفر و شرک دیگر با ظهور نشانه‌های شکست خویش نمی‌توانند در آن زمان، ریاکارانه خود را توّاب نشان دهند، اما این‌گونه نیست که در آن زمان هیچ فردی نتواند توبه کند.

 در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران ، روز 5مرداد ماه با نام سالروز عملیات مرصاد شناخته شده است.

عملیات غرورآفرینی که با رمز “یا صاحب الزمان (عج) ادرکنی” برای مقابله با حرکت منافقین و بازپس‌گیری مناطق اشغال شده در غرب کشور انجام گرفت.
در این عملیات که با فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب‌اسلامی و با پشتیبانی هوا نیروز ارتش اجرا شد، رزمندگان از سه محور چهارزبر، جاده قلاجه و جاده اسلام آباد- پل دختر وارد عمل شدند و نیروهای ضد انقلاب را تا پشت نوار مرزی عقب راند؛ اما قوای ارتش عراق، ارتفاعات مرزی را همچنان در اشغال خود نگه داشتند.

شش روز پس از قبول قطعنامه توسط ایران و در شرایطی که نیروهای عراقی با زیر پا گذاشتن توافقات ۵۹۸ مجددا به خرمشهر حمله کرده و تا آستانه تصرف آن پیش رفته بودند، سازمان مجاهدین عملیاتی با نام فروغ جاویدان را آغاز کرد.
مسعود رجوی در شب آغاز عملیات گفت: «براساس تقسیمات انجام شده، ۴۸ ساعته به تهران خواهیم رسید….»

اما دیری نپایید که رزمندگان دلاور کشورمان در مقابل منافقین کوردل صف آرایی کردند و آنان را به هلاکت رسانیدند.

در عملیات مرصاد ۳۰۴ نفر از رزمندگان میهن به درجه رفیع شهادت نائل شدند، بنابر اعتراف منافقین در نشریه مجاهد در این عملیات بیش از دو هزار نفر از افراد منافقین به هلاکت رسیدند که حداقل ۱۶ نفر از آنها در زمره مسئولان سازمان مجاهدین خلق،شورای ملی مقاومت و ارتش آزادی بخش بودند .

در حقیقت عملیات مرصاد لوح افتخاری بر تاریخ ایران اسلامی و شکست راهبردی منافقین کوردل بود.

نامگذاری روز5 مرداد به نام روز تویسرکان مصوبه تیرماه سال 93 است

«حجت الاسلام مرتضی موحدی» امام جمعه تویسرکان با بیان اینکه نامگذاری روز پنجم مرداد به نام روز تویسرکان از مصوبات جلسه شورای فرهنگ عمومی تویسرکان در تیرماه سال 93 است، گفت: تلاش ها بر این است تا شهرستان تویسرکان در این روز بهتر شناخته شود.

وی درباره انتخاب این روز به عنوان روز تویسرکان، اظهار کرد: روز پنجم مردادماه سالروز عملیات غرور آفرین مرصاد است و در این روز 38 شهید این عملیات به طور همزمان در شهرستان تویسرکان تشییع و تدفین شدند.

امام جمعه تویسرکان تصریح کرد: شهرستان تویسرکان تنها شهرستان استان همدان است که در یک روز این تعداد شهید را همزمان با یکدیگر تشییع و تدفین کرده است و از این رو در شورای فرهنگ عمومی این شهرستان مصوب شد پنجم مرداد ماه به نام روز ملی تویسرکان نامگذاری شود.

تلاش مفتح برای ملی کردن روز 5 مرداد ماه به نام روز ملی تویسرکان

«محمدمهدی مفتح» نماینده مردم تویسرکان در مجلس شورای اسلامی نیز در این باره گفت: پیگیری هایی صورت گرفته و می گیرد تا روز پنجم مرداد ماه به نام روز تویسرکان در تقویم ثبت شود.

وی اظهار کرد: نام گذاری یک روز به نام تویسرکان به ویژه در روز تعیین شده، فرصتی مناسبی برای معرفی ظرفیت های متنوع مذهبی، گردشگری، سیاحتی، تفریحی و طبیعت بکر این شهرستان به سایر نقاط ایران و حتی جهان است.

تلاش ها برای برگزاری هرچه بهتر مراسم روز تویسرکان

«سعید سعیدی» فرمانده سپاه ناحیه تویسرکان نیز با بیان اینکه به مناسب پنجم مرداد ماه سالروز عملیات غرور آفرین مرصاد، یادواره 38 شهید عملیات مرصاد تویسرکان برگزار می شود، گفت:

به حقیقت عملیات مرصاد برگ زرینی در تاریخ ایران اسلامی است.

وی با بیان اینکه عملیات غرور آفرین مرصاد بیش از پیش جهانیان را به اقتدار جمهوری اسلامی ایران آگاه کرد، اظهار: در این عملیات که به عنوان یکی از سرنوشت ساز ترین عملیات های دوران دفاع مقدس شناخته می شود، رزمندگان غیور از دل و جان در مقابل منافقین که به پشتیبانی ارتش بعث عراق بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ وارد میهن اسلامی شده بودند ایستادگی کردند واجازه ندادند حتی یک وجب از خاک میهنمان را دشمنان اشغال کنند.

فرمانده سپاه ناحیه تویسرکان ساخت مستند درباره روز پنجم مرداد، برگزاری نمایشگاه، طراحی ماکت عملیات مرصاد و تهیه و تدوین بروشورهایی برای شناخت شهدای مرصاد و  شهرستان تویسرکان انجام از ویژه برنامه هایی است که علاوه بر برگزاری یادواره شهدا عملیات مرصاد، در تویسرکان انجام می شود.

صف شکن عملیات مرصاد، گردان 153 قاسم بن الحسن(ع) تویسرکان بود

«محسن جهانگیری» مسئول عملیات سپاه ناحیه تویسرکان نیز که سال های متوالی طراح ماکت عملیات مرصاد در ویژه برنامه های گرامیداشت روز پنجم مرداده ماه است، با اشاره به شهادت 123 نفر از سپاه انصارالحسین(ع) استان همدان در عملیات مرصاد، گفت: گردان 153 قاسم بن الحسن تویسرکان با 35 شهید صف شکن عملیات مرصاد بود.

 شهرستان تویسرکان سرزمینی محصور بین دره های سرسبز و با صفا و چشمه های جوشان و هوای دلپذیر است و درختان ستبر گردکان کهنسال از گذشته از وجود میررضی الدین آرتیمانی، حبقوق نبی، عمارت مسعودی و اقتداری و کاروانسرای شاه عباسی فرسفج و کوه خان گرمز و ده ها ابنیه تاریخی فرهنگی در دامن خود، به خود می‌بالد.

قدمت منطقه تویسرکان به دوران قبل از میلاد مسیح می‌ رسد و شهرستان تویسرکان با در‌ه‌های پر از گردوی خود یکی از مهم‌ترین شهرستان‌های استان همدان را تشکیل می‌دهد و از این جهت به شهر طلای سبز معروف است.

تویسرکان گنجینه ای از آثار تاریخی و طبیعی است. پل‌تاریخی فرسفج، قلعه اشتران، دره سرکان، دره آرتیمان، امامزاده شاه‌زاده ناصر، پیر کمر بسته سرکان، قلعه دختر (قز قلعه سی)، مسجد جامع تویسرکان، درخت چنار کهنسال مسجد باغوار، کاروانسرای شاه‌عباسی فرسفج، دره‌ گزندر، دره‌ فاران، دره‌ شهرستانه، شهر بازی و بوستان نبوت و بازار سنتی سرپوشیده مهمترین دیدنی‌های شهرستان تویسرکان را تشکیل می‌دهند.

مسئولان شهرستان تویسرکان به ویژه امام جمعه و نماینده مردم این شهرستان برای توسعه همه جانبه در بخش های مختلف صنعت گردشگری و حوزه اقتصاد به دنبال معرفی ظرفیت ها و توانمندی های تویسرکان هستند و انتخاب روزی به نام تویسرکان به طور قطع در شناساندن آن به دیگر نقاط کشور و حتی جهان می تواند اثربخش باشد.

عمليات مرصاد

سازمان مجاهدین خلق در نشستی مشترک با رژیم بعث به این نتیجه رسید که با یک عملیات نظامی با حمایت ارتش صدام و خصوصا نیروی هوائی، می­توان حکومت مرکزی ایران را نابود کرد. این عملیات “فروغ جاویدان” نامیده شد. بعدها مجموعه تلاش نيروهاى سپاه، بسيج و هوانيروز براى مقابله با دشمن و آزادسازى شهرهاى “اسلام آباد” و “كرند"، “عمليات مرصاد” نام گرفت.
“عمليات مرصاد” آخرين عمليات رزمى جمهورى اسلامى ايران در جنگ تحميلى هشت ساله است، با اين تفاوت اين بار نيروهاي دشمن از جنس عراقي نبودند، بلكه ايرانيانى بودند كه در قالب نيروهاى شبه نظامى موسوم به ارتش آزادى بخش ملى، تحت رهبرى مجاهدين خلق، با حمايت دولت عراق به مرزهاى ايران حمله كرده بودند. “عمليات مرصاد” در پاسخ به عملياتى به نام “فروغ جاويدان” انجام گرديد. “عمليات فروغ جاويدان” توسط نيروهاى مجاهدين خلق مستقر در عراق طراحى و اجرا و از پشتيبانى كامل دولت وقت عراق برخوردار بود كه با هدف فتح “تهران” طى يك برنامه زمانبندى شده ۳۳ ساعته طراحي و تدارك يافته بود. لازم به ذكر است كه گفته می شود كه پيش از “عمليات فروغ جاويدان” نيروهاى ارتش آزادى بخش دو عمليات ديگر را در مرزهاي ايران به نام هاى “آفتاب” و “چلچراغ” نيز انجام داده بودند. “عمليات آفتاب” در نيمه شب هفتم فروردين ۱۳۶۷ در مرزهاى جنوبى كشور و در چهل كيلومترى شهر “شوش” و “عمليات چلچراغ” نيز در ساعت ۱۲ شب ۲۸ خرداد ۱۳۶۷ و در غرب كشور انجام شد كه اين دو عمليات براي منافقين هيچگونه موفقيتي را در پي نداشت.

“عمليات فروغ جاويدان”
زمينه اين عمليات را مي توان در تصور و تحليل نادرست گروهك منافقين از اوضاع سياسي نظامي ايران جست. تحليل آنان بر اين بود كه پذيرش قطعنامه 598 از سوي ايران، با توجه به برتري نظامي نيروهاي عراقي و موفقيت نيروهاي عراقي در بعضي از جبهه ها،‌ نشان از ضعف و عقب نشيني رزمندگان اسلام و سرخوردگي مردم از جنگ و جدايي مردم از دولت مي باشد. آنان بر اين اعتقاد بودند كه پذيرش قطعنامه از سوي ايران امري غير ممكن مي باشد و تنها در صورتى جمهورى اسلامى قطعنامه را خواهد پذيرفت كه به لحاظ سياسى - نظامى و اقتصادى به بن بست كامل برسد. به عقيده آنان اقدام به پذيرش قطعنامه از سوي ايران به منزله فروپاشى نظام خواهد بود و با سرنگونى قطعى حكومت ايران، زمينه براى انتقال قدرت به سازمان آنان فراهم خواهد شد. با توجه به اين تحليل و با توجه به وضعيت پديد آمده در جنگ (برتري نظامي عراق در بعضي از محورها)، منافقين فرصت را غنيمت شمرده و براي تحقق اهداف خود عملياتي را كه براي شهريور67 پيش بيني كرده بودند را، دو ماه جلو انداخته و اواخر تير ماه 1367 با يورش به مرزهاي غربي عمليات خود را آغاز كردند.
منافقين بر اساس يك برنامه زمان بندي شده 33 ساعته، در طرح خود براي رسيدن به تهران قصد داشتند با بهره گيري از 25 تيپ طي پنج مرحله، از شهرهاي “پل سرذهاب"، “اسلام آباد"، “همدان” و “قزوين” عبور كرده و خود را به تهران برسانند[1] و نظام جمهوري اسلامي را سرنگون سازند.

استعداد دشمن:
در اين عمليات دشمن با در اختيار داشتن 25 تيپ كه مجموعا چهار تا پنج هزار نفر را در بر مي گرفت و همچنين با بهره گيري از مساعدت هاي دولت عراق كه شامل 120 دستگاه تانك،‌ 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره انداز 80 ميلي متري، 30 قبضه توپ 122 ميلي متري، 150 قبضه خمپاره 400 ميلي متري، هزار قبضه تيربار كلاشنيكف، 30 قبضه توپ 106 ميلي متري و 1000 دستگاه كاميون و خودرو مي شد به مرزهاي غربي كشور حمله كرد.[2]

محورهاي عمليات:
فرماندهي كل عمليات بدست شخص “مسعود رجوي” و “مريم رجوي” بود كه پنج محور با فرماندهان مشخص براي تسخير محورهاي :
1- “اسلام آباد”
2-"كرمانشاه”
3- “همدان”
4- “قزوين”
5- “تهران”
در نظر گرفته شده بود .[3]

نحوه هجوم منافقين :
ستون نظامى منافقين در ساعت 15 و سي دقيقه روز 3 مرداد ماه سال 67 در حمايت كامل ارتش عراق با عبور از مرز در محور “سرپل ذهاب"، حمله خود را از “گردنه پاتاق” به سوى “كرند” آغاز كرده و با پيشروى به سمت “اسلام آباد” اين شهر را نيز به تصرف در آوردند. آنگاه تا “گردنه حسن آباد” در شرق شهر “اسلام آباد"، پيش رفتند و براى تجديد سازمان در آنجا مستقر شدند و منتظر شكست مقاومت بازدارنده نيروهاى ايرانى در “تنگه چهارزبر” بودند تا به سوى “كرمانشاه” پيشروى كنند لذا تمام امكانات خود را در پشت اين تنگه جمع كرده و آماده شده بودند تا به محض باز شدن راه در مدت كوتاهى شهر “كرمانشاه” را تصرف كنند.
پس از ورود نيروهاى منافقين به “كرند” و “اسلام آباد"، درگيرى تا چند ساعت در شهر ادامه داشت و شمارى از نيروهاى مردمى و سپاه با آنان درگير بود اما تلاش آنها به دليل عدم آمادگى بى ثمر بود. منافقين خَلق خوشحال از پيروزي هاي مقدماتي و در يك اقدام عجولانه راهي “باختران” شده و به خيال باطل خود قصد حركت به سمت “تهران” و سرنگوني نظام جمهوري اسلامي ايران را نمودند. راديو منافقين با ارسال پيام به مردم “باختران” از آنها خواست كه زمينه را براي ورود ارتش به اصطلاح آزادي بخش مهيا سازند و آماده جذب در گردانها و لشكرها باشند.

آغاز “عمليات مرصاد”
“عمليات مرصاد” در 6روز پنجشنبه، مرداد 1367 با رمز مبارک “يا علي ابن ابيطالب (ع)” و به منظور مقابله با منافقين در منطقه “اسلام آباد” و “کرند” در غرب استان کرمانشاه آغاز گرديد.[4]
در اين عمليات سه گردان از تيپ نبي اكرم (ص) و تيپ مسلم و يك گردان از ايلام به اسلام آباد حمله كردند. منافقين تصور مي كردند كه به سان روزهاي قبل نيروهاي عراقي در اين مناطق حضور دارند، حال آنكه عراقي ها عقب نشيني كرده و منطقه در دست نيروهاي ايراني بود. به همين دليل، نيروهاي خودي توانستند به راحتي از اين محور وارد “اسلام آباد” شوند و سازماندهي منافقين را در داخل شهر به هم بزنند.[5] پس از آزاد سازي شهر “اسلام آباد” و قبل از رسيدن نيروهاي خودي به اين شهر در ساعت سه نيمه شب، 3 فروند هلي كوپتر ترابري در “كرند” به زمين نشستند و تعدادي از كادرهاي منافقين و همچنين “مسعود رجوي” رهبري سازمان و همسرش را از شهر خارج كردند.

فرجام:
در اين عمليات،‌ 1600 تا 2000 تن از نيروهاي منافقين به هلاكت رسيدند و حدود هزار تن زخمي شدند كه در ميان كشته شدگان و اسراء تعداد زيادي از كادرهاي سازمان و فرماندهان تيپ­ها ديده مي­شدند.[6]بدين ترتيب،‌منافقين پس از تحمل يك شكست استراتژيك در پشت تنگه «پاطاق» روز جمعه 7 مرداد 1367 رسما اعلام كردند كه از شهرهاي “اسلام آباد” و “كرند” عقب نشيني كرده اند.[7]

عمليات مرصاد در يك نگاه :

گروهک منافقين در پي حملات عراق به خاک ميهن اسلامي و عقب‏نشيني‏هاي موقت رزمندگان اسلام، با تصور اين‏که پذيرش قطعنامه 598 ناشي از جدايي ملت و دولت است، به خيال واهي، فرصت را غنيمت شمرده و سعي در رسيدن به اهداف پليد خود نمود. منافقين با جمع‏آوري ديگر ضد انقلابيون سرخورده، از کشورهاي مختلف اروپايي، نيرويي به استعداد تقريبي 15 هزار نفر فراهم کرده و با بهره‏گيري از جنگ‏افزارهاي اهدايي صدام و ديگر اربابان خود، حمله خود را از غرب کشور به خاک جمهوري اسلامي ايران آغاز کردند. نيروي هوايي عراق با حمايت مقدماتي، آنها را براي ورود به عمق خاک ايران و در نهايت، فتح تهران، ترغيب مي‏کند. با اين اتحاد شوم، قسمت‏هايي از اراضي ميهن اسلامي مورد تجاوز قرار مي‏گيرد. ملت سلحشور و مسلمان ايران، پس از اطلاع از تجاوز منافقين به ميهن اسلامي، به خروش آمده و به جبهه‏هاي جنگ اعزام مي‏شوند. سرانجام عمليات مرصاد در پنجم مرداد ماه 1367، با رمز مبارک يا علي(ع) و به منظور مقابله با منافقين در منطقه اسلام‏آباد و کرند غرب در استان کرمانشاه، آغاز گرديد. منافقين خلق، خوشحال از پيروزي‏هاي مقدماتي و در يک اقدام عجولانه، راهي باختران (کرمانشاه) شده و به خيال باطل خود، قصد حرکت به سمت تهران و سرنگوني نظام جمهوري اسلامي ايران را نمودند. راديو منافقين، با ارسال پيام به مردم باختران، از آنها مي‏خواهد که زمينه را براي ورود ارتش به اصطلاح آزادي‏بخش مهيا سازند و آماده جذب در گردان‏ها و لشکرها باشند. از آن طرف رزمندگان اسلام در 34 کيلومتري باختران، ناگهان راه را بر ستون‏هاي منافقين مي‏بندند و واحدهاي زرهي رزمندگان، در يک اقدام متهورانه، تعداد زيادي از ادوات سنگين زرهي منافقين را هدف قرار داده و به آتش مي‏کشند. جاده باختران - اسلام‏آباد در همان لحظات اوليه، انباشته از ادوات سوخته شده مي‏شود و عکس‏العمل سريع رزمندگان، منافقين را به فراري مفتضحانه وادار مي‏سازد. اين عمليات در روز بعد نيز با حمله هوانيروز ارتش جمهوري اسلامي ايران با سرکوبي شديد منافقان ادامه يافت و دشمن را دچار شکست سخت و سنگيني نمود. بدين ترتيب، منافقان شکست خورده، در اين تجاوز نابخردانه، متحمل تلفات و خسارات عظيمي شدند که بيش از 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره‏انداز 80 ميلي‏متري، 150 قبضه خمپاره‏انداز 60 ميلي‏متري و 30 قبضه توپ 106 ميلي‏متري منهدم شد. علاوه بر آن ده‏ها دستگاه تانک، نفربر، خودرو و نيز صدها قبضه سلاح سبک و نيز مقاديري تجهيزات پيشرفته الکترونيکي و مخابراتي به غنيمت نيروهاي اسلامي درآمد. در اين عمليات، 4800 نفر از منافقان نيز کشته و زخمي شدند.

بار خدایا :
از کوی تو بیرون نرود پای خیالم
نکند فرق به حالم
چه برانی ، چه بخوانی
چه به اوجم برسانی
چه به خاکم بنشانی
نه من آنم که برنجم
نه تو آنی که برانی
نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم
نه تو آنی گه گدا را ننوازی به نگاهی
در اگر باز نگردد نروم باز به جایی
پشت دیوار نشینم چو گدا بر سر راهی
کس بغیر از تو نخواهم
چه بخواهی چه نخواهی
باز کن در که جز این خانه مرا نیست پناهی