ولايت على بن ابى طالب(علیه السلام)
خداوند على را به عنوان صاحب اختيار و امام شما منصوب نموده است. (3)

اطاعت على بر شهرى و روستايى، عجم و عرب، آزاد و غلام، كوچك و بزرگ، سفيد و سياه واجب است. (3)

حكم على بر هر موحدى (موجودى) اجرا شونده و كلام او مورد عمل و امرِ او نافذ است. (3)

هر كس كه من صاحب اختيار او هستم، اين على صاحب اختيار اوست. (3)

ولايت على از طرف خداوند است و دستور آن را او بر من نازل كرده است. (3)

خداوندا، هر كس على را دوست دارد دوست بدار. (4)

خداوند دين شما را با امامت او كامل كرد. (5)

به امر على گوش فرا دهيد تا سلامت بمانيد، واو را اطاعت كنيد تا هدايت شويد و نهى‏هاى او را قبول كنيد تا به رشد و صلاح دست يابيد، و دنباله‏رو اراده‏ى او باشيد و راههاى مختلف، شما را از راه او منحرف نكند.(6)

از راه على به راه گمراهى نرويد و از او دور نشويد و از ولايت او سرباز نزنيد. (3)ش

اگر زمان طويلى بر شما گذشت و كوتاهى نموديد يا فراموش كرديد، بدانيد كه صاحب اختيار شما و بيانگر دين شما على است، كه خداوند بعد از من او را به عنوان امين بر خلقش منصوب نموده است. او به هر سؤالى كه داشته باشيد جواب مى‏دهد و آنچه را نمى‏دانيد بيان مى‏نمايد.(10)

حضرت مهدى (عج)

نور از طرف خداوند در من، و سپس در على و نسل او تا مهدى قائم قرار داده شده است. (6)

مهدى، حق خداوند و هر حقّى را كه براى ما است خواهد گرفت. (6)

هيچ سرزمين آبادى نيست مگر آنكه خداوند تا روز قيامت اهل آن را به خاطر تكذيبشان هلاك مى‏كند، و آن را در اختيار حضرت مهدى قرار مى‏دهد. (6)

خاتم امامان مهدى قائم، از ما است. (8)

اوست غالب بر اديان، منتقم از ظالمين، فاتح قلعه‏ها، غالب بر مشركين، منتقم خونهاى به ناحق ريخته، كمك كننده‏ى دين خدا، سرچشمه گرفته از دريايى عميق، نشانه دهنده به افراد در حد خودشان، وارث علوم، محكم كننده‏ى آيات الهى. (8)

اوست كه كارها به دست او سپرده شده، و گذشتگان به او بشارت داده‏اند، و اوست حجت باقى خداوند و ولى او در زمين، و امانتدار او بر سرّ و آشكار .(8)

محبين و شيعيان اهل بيت (علیهم السلام)

خداوند، هر كس را كه كلام على را بشنود و اطاعت كند مى‏آمرزد. (3)

خداوندا، دوست بدار هركس على را دوست بدارد. (4)

جز شخص با تقوا على را دوست نمى‏دارد، و جز مؤمن مخلص به او ايمان نمى‏آورد. (5)

دوستانِ على كسانى‏اند كه خداوند در كتابش آنان را ياد كرده است. سپس حضرت آياتى از قرآن را در اين باره تلاوت فرمودند. (7)

دوست ما كسى است كه خداوند او را مدح كرده و دوست بدارد. (7)

هر كس خدا و رسولش و امامانى را كه ذكر كردم، اطاعت كند به رستگارى عظيم دست يافته است. (11)

كسانى كه در بيعت و ولايت و سلام بر على به عنوان «اميرالمؤمنين» از ديگران سبقت بگيرند، آنان رستگارانند وبه بهشت پر نعمت مى‏روند. (11)

امر به معروف و نهى از منكر درخطبه غدیر

سخن خود را تكرار مى‏كنم: امر به معروف و نهى از منكر نمائيد. (10)

بالاترين امر به معروف و نهى از منكر آن است كه سخن مرا تحويل بگيريد و به آنان كه حاضر نيستند برسانيد، و آنان را به قبول آن امر نمائيد و از مخالفت آن نهى كنيد، چرا كه اين يك امر از طرف خداوند عزوجل و از جانب من است. (10)

هيچ امر به معروف و نهى از منكرى نيست مگر با (راهنمايى) امام معصوم. (10)

قيامت و معاددرخطبه غدیر

تقوا را، تقوا را، از روز قيامت بپرهيزيد، و به ياد مرگ و حساب و ميزان الهى و محاسبه در پيشگاه خداوندِ عالَم و ثواب و عقاب باشيد. (10)

هر كس حسنه با خود بياورد ثواب داده مى‏شود، و هر كس گناه با خود بياورد از بهشت او را نصيبى نخواهد بود. (10)

در اينجا چكيده‏اى از محتواى «خطبه‏ى غدير» و تقسيم موضوعى آن پايان مى‏پذيرد.