یاحسین…

:::جا مانده ایم و شرح دل ما خجالت است:::
:::زائرشدن، پیاده یقینا سعادت است:::

:::ویزا، بلیط، کرب و بلا مال خوب هاست:::
:::سهم چو من پیامک “هستم به یادت” است:::

:::یک اربعین غزل به امید عنایتی:::
:::این بغض من اگر چه خودش هم عنایت است:::

:::چیزی برای عرضه ندارم مرا ببخش:::
:::یعنی غزل، نشانه ی عرض ارادت است:::

:::ماهیچ، ما گناه… فقط جان مادرت:::
:::امضا بکن که شاعرت اهل شهادت است:::

:::باشد حسین، کرب و بلا مال خوب ها:::
:::یک مهر تربت از تو برایم کفایت است………

حجت الاسلام پناهیان:

بنده در بسیاری از عرائض و سخنرانی‌هایم به بیانات حضرت آیت الله بهجت(ره) ارجاع می‌دهم و به کلمات ایشان اتکا می‌کنم و هرجا که منبع یا کتابی از بیانات ایشان ببینم، از آن استفاده می‌کنم.
در کتاب «رحمت واسعه» شما خیالتان راحت است که یک فقیه و عارف- که بسیاری از معانی را شهود کرده- با شما صحبت می‌کند. ایشان هم یک شخصیت معنوی و عرفانی بود و هم از یک نگاه ژرف، هوشمندانه و روشنفکرانه و همچنین از بصیرت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی برخوردار بود. این ویژگی‌ها به این سادگی در یک نفر جمع نمی‌شود
توجه ایشان به مسائل سیاسی، به‌گونه‌ای است که شما می‌توانید بگویید: از نظر بصیرت سیاسی، دیدگاه‌های ایشان با حضرت امام(ره)-که ملاک بصیرت سیاسیِ ما هستند- هیچ تفاوتی نداشته است. البته شاید، ابعاد سیاسی و اجتماعی ایشان، مغفول مانده باشد. ایشان به‌عنوان یک شخصیت بصیر، در عرصۀ سیاست، واقعاً قابل اتکا هستند. انسان با اطمینان می‌تواند به نتایج سیاسی و رهنمودهای سیاسی و اجتماعی ایشان، تکیه کند و این کم‌نظیر است.
بنده خیلی از شهدای برجستۀ این انقلاب-از بین سیاسیون- را می‌شناسم که در برخی از دیدگاه‌ها ممکن است دیدگاه‌شان شدیداً قابل اتکا نباشد؛ هرچند جهت‌گیری کلی آنها درست بوده است. اما هرچه دیدگاه‌های سیاسی آیت‌الله بهجت را مطالعه می‌کنم، می‌بینم که چقدر ژرف‌نگری و دوراندیشی و همه‌جانبه‌نگری در بیانات ایشان دیده می‌شود
آیت‌الله بهجت، اساساً یک فرصت و یک ودیعۀ الهی است که خدا برای ما آخرالزمانی‌ها قرار داده و برای اتمام حجت و راهنمایی ما، ایشان کافی هستند.
ممکن است بعضی‌ها در اثر تنش‌ها، در فضای سیاسی با این و آن، مشکلاتی پیدا کرده باشند؛ چون عرصۀ سیاست محل دوستی‌ها و دشمنی‌هاست حتی امام(ره) و رهبری، ممکن است مورد دوستی و دشمنی برخی افراد قرار بگیرند. اینجا ما به یک پایگاهی غیر از کسانی که در عرصۀ سیاست هستند نیاز داریم که بتواند داوری کند، و خارج از دائرۀ این دوستی‌ها و دشمنی‌ها به عنوان گروه مرجع مقدمات نظری لازم را به جامعه بدهد و جامعه را در قضاوت کمک کند. برای چنین مواقفی، شخصیتی مثل آیت‌الله بهجت(ره) واقعاً بی‌نظیر هستند. دیدگاه‌های ایشان می‌تواند به عنوان یک معیار خارج از منافع و حب و بغض‌ها، بصیرت سیاسی را افزایش دهد و در جامعه اتحاد نظر ایجاد نماید.
یکی از محسنات برجستۀ این کتاب، این است که بصیرت سیاسی و اجتماعی ایشان را در اوج، در این کتاب آورده است و این مطالب را از کناره‌های سخنان ایشان دربارۀ امام حسین(ع) حذف نکرده است. و این خیلی ارزشمند است. یعنی بسیاری از تحلیل‌های سیاسی‌ای که ایشان حول و حوشِ موضوع امام حسین(ع) مطرح کرده، حذف نشده است.
یکی از تفریحات و لذت‌های من در زندگی، خواندن بیانات و کلمات حکیمانۀ آیت‌الله بهجت(ره) است و توصیه می‌کنم دیگران نیز این کار را انجام دهند. و کسانی که می‌خواهند با شخصیت آیت‌الله بهجت(ره) آشنا شود، شخصیت وی را در آینه این کتاب ببینند.
در کتاب رحمت واسعه، برداشت دقیق و درست آیت‌الله بهجت(ره) از عاشورا آمده است. هر کس برداشت ایشان از عاشورا را داشته باشد، به معنای واقعی «انقلابی» خواهد بود.
یکی از جلو‌های روشنفکری و واقع‌بینی ایشان را در این کلام ببینید؛ ایشان دربارۀ عبارت «عند قبر الحسین(ع)» که در روایات آمده می‌فرماید، منظور این است که وقتی به کربلا رسیدی و-به‌دلیل ازدحام- دیگر نتوانستی جلوتر بروی، همانجا عندقبر الحسین(ع) است؛ همان‌جا بایست و زیارت بخوان.
امیدوارم کسانی که اهل محبت و زیارت امام حسین(ع) و اهل ادب نسبت به اهل‌بیت(ع) هستند، این کتاب را بخوانند. امیدوارم در اربعین، صوتِ این کتاب، آویزۀ گوش پیاده‌روی‌کنندگان در این مسیر باشد.
شاید بهترین کسی که می‌تواند این پیشنهاد را اجرا کند، رادیو اربعین باشد. اگر در رادیو اربعین، قطعاتی از این کتاب را بخوانند، برنامۀ این رادیو، بسیار پرمحتوا خواهد شد