اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري

کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟

چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي

اي آنکه در حجابت درياي نور داري

من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟

برعکس چشمهايم چشمي صبور داري

از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما

کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟

در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت

کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟

 هزاران نام داری و من……..
اصلا نمیدانم نام هایت را میشناسم………
اصلا خودت را میشناسم ؟……….
اگر میشناسم که میشناسم……….
اگر میدانم که میدانم………..پس چرا……..
چرا صدایم را نمیشنوی؟……….
مگر اسمت رحمان یا همان بخشنده………
اسمت رحیم یا همان مهربان……….
اسمت احد همان خدای یگانه نیست؟ ……….
اصلا” مگر تو همان خدای از رگ گردن نزدیک تر نیستی؟……….
اگر هستی که هستی………
چرا نامت را که صدا میزنم جوابم را نمیدهی ؟……….
چرا پشت میکنی به بنده کوچکت……….
مگر من جز تو کسی را دارم ؟………
خدایا…………
خسته ام………..خسته………..